Pamięć zawsze pozostanie.

Moja babcia zawsze mawiała, że jeżeli się kogoś kocha, ta osoba nigdy nie odejdzie, z czasem po prostu przestaniemy ją odwiedzać. Czasami przestajemy myśleć o Tej osobie, w naszym życiu nie ma miejsca dla Tej osoby, chociaż tęsknimy. Zawsze. Chyba właśnie po to jest ten 1 listopada, żebyśmy mogli spokojnie stanąć na cmentarzu i pomyśleć. Nad wszystkim. I nad tym, jak bardzo potrzebowaliśmy Tej osoby.

Miałam przyjaciołkę. Najlepszą przyjaciółkę. Znałyśmy się od dziecka, mieszkałyśmy na tym samym osiedlu i zawsze wszędzie razem chodziłyśmy. Wiedziała o mnie wszystko, ja o niej też, i przez głowę by mnie przeszło, że kiedyś to się skończy. Była ode mnie o rok starsza, ale w zasadzie nigdy nam to nie przeszkadzało. Ona poszła do zerówki. Pamiętam z jakim zapałem mi o tym opowiadała. Z każdą klasą w górę, z każdym dodatkowym rokiem na karku było między nami coraz gorzej, aż w końcu ... Znienawidziłyśmy się. Sama nie wiem jak to się stało. Tęsknię za nią, chociażby dlatego, że wiele rzeczy sobie nie wyjaśniłyśmy. Zanim umarła ... Widziałam jak się stacza, szybko, po lini pochyłej. Ale nawet dzisiaj, zdarza mi się usiąść na ławce koło jej grobu i płakać za nią, wpatrując się w datę jej śmierci, kiedy wszystko się skończyło.

A jednak, dzisiaj zaczyna się listopad, mój ulubiony miesiąc. Wszystko zbliża się do świąt, ale i do zimy, której nie lubie. Każda rzecz ma swoje plusy i minusy. Nawet ze względu na pogodę, muszę się wziąć w garść i wyjąć ciepłe ubranka. Zimo, proszę nie nadchodź. Jesienio, pozostań na zawsze.

--> muzyka.