A cut here, a cut there, no one notice, no one care.

 

(c) breatherain

Czeeść! Przepiękna ta sygnaturka na początku, no nie? Mnie się straszliwie podoba, w końcu to od Carllton, musi być piękne! Przez te dwa dni byłam bardzo smutna i teraz jestem smutna. Jutro z pewnością nadal będę smutna. Chciałabym napisać "jesienna chandra", ale ja jestem smutna cały rok. To chyba przestaje podchodzić pod jesienną chandrę. Przed chwilą znalazłam na tumblrze okropnie prawdziwy obrazek - " and I felt lost, once again I was alone". Czuję się bardzo, bardzo źle, zwłaszcza, że odkryłam u siebie nową fobię (dla niewtajemniczonych: okropnie boję się tłumów, wysokości, płazów, gadów i ulew - to ostatnie jest dziwne, bo bardzo lubię burzę), mianowicie zaczęłam bać się gołębi! Ale to tak panicznie. Dzisiaj wracam sobie sama do domku i nagle widzę stado gołębi. Przestraszyłam się i to mocno i zaczęłam piszczeć i uciekać. Mam nadzieję, że to tylko na jeden dzień, a nie na wieczność, bo gołębi w Warszawie jest wiele, zwłaszcza na Starym Mieście, gdzie uwielbiam chodzić. Dziwnie byłoby uciekać przez całą Starówkę, bo się zobaczyło gołębia (i tak chodzę w odosobnionych miejscach, bo jak napisałam, boję się tłumów). Wychodziłabym na jeszcze większą idiotkę niźli jestem!

Dzięki Brill zapisałam się do wolontariatu. Jednak przez moją galaretkę zamiast psychiki, nie będę mogła być na wszystkich akcjach, bo chyba nie mogłabym przestać płakać. Trochę jestem na siebie zła, ale chyba lepiej nie zawadzać tam innym, skoro i tak bym się na takich akcjach nie przydała. 

PS - ludzie, halo. Nie wiem co z tym szablonem!!!

Idę sobie spać. Miłego weekendu wszystkim, a Ty moja cudowna Lusiu trzymaj się szczególnie! Kocham Was wszystkich, o! ♥♥♥